Ο φονικός καύσωνας του 1987
Στις 20/07/1987 ξεκίνησε το πιο θανατηφόρο καιρικό γεγονός στην σύγχρονη ελληνική Ιστορία, ο πολυήμερος και χωρίς αμφισβήτηση ακραίος καύσωνας του 1987.
Το ποιοτικό χαρακτηριστικό του καύσωνα αυτού είναι η διάρκειά του καθώς επί 7-8 ημέρες σχεδόν το σύνολο της πεδινής ηπειρωτικής χώρας και δη των προσφιλών στα «ερυθρά» ρεκόρ πόλεων αντιμετώπιζε θερμοκρασίες άνω των 40 βαθμών με μεγάλα ποσοστά υγρασίας και συνεχή άπνοια. Η θερμοκρασία ακόμα και την νύχτα δεν έπεφτε κάτω από τους 30 βαθμούς και η Ελλάδα του 1987 που ακόμα δεν είχε εισέλθει στον σύγχρονο κόσμο των κλιματιστικών βρέθηκε αντιμέτωπη με ένα καιρικό εφιάλτη δίχως προηγούμενο.
Αναφερόμαστε στην ίδια Ελλάδα που τεσσεράμισι μήνες πριν είχε έρθει αντιμέτωπη με έναν πρωτοφανή σε ένταση και σε διάρκεια μαρτιάτικο χιονιά που είχε σκεπάσει με χιόνι σχεδόν το σύνολο της ηπειρώτικης χώρας μέχρι τις ακρογιαλιές (ακόμα και πόλεις της δυτικής Ελλάδας). Όπως μας λέει σε σχετικό του άρθρο ο Μηνάς Βιντιάδης, τότε ο κόσμος υπέφερε στα χωριά και στις πόλεις έπαιζαν χιονοπόλεμο. Λίγους μήνες μετά οι ρόλοι αντιστράφηκαν , και στα χωριά (είτε ορεινά είτε παραθαλάσσια) έπαιζαν την ώρα που ο κόσμος πέθαινε στις πόλεις.
Σοκ και δέος από την μελέτη του τύπου της εποχής , τραγικές ιστορίες, φρικτοί θάνατοι με την πρωτεύουσα πρωταγωνίστρια του καιρικού δράματος. Μετά την Τρίτη ημέρα οι νεκροθάλαμοι των νοσοκομείων γέμισαν και η κυβέρνηση άνοιξε τους νεκροθαλάμους των στρατοπέδων καθόσον παρόμοιο πρόβλημα υπήρχε και στα νεκροτομεία. Οι άνθρωποι αυτοί έμειναν ακήδευτοι επί ημέρες καθόσον τα νεκροταφεία δεν μπορούσαν να λειτουργήσουν με τόσο μεγάλο αριθμό νεκρών.
Άνθρωποι βρισκόντουσαν νεκροί στις κεντρικές πλατειές της Αθήνας και των λοιπών πόλεων , σε παγκάκια , στα σιντριβάνια των πλατειών, στα πάρκα, στις εισόδους των πολυκατοικιών, μέσα σε ασανσέρ, στα κλιμακοστάσια, σε παραλίες, άνθρωποι μοναχικοί ξεψύχησαν μέσα στα σπίτια τους αβοήθητοι, ηλικιωμένοι άνθρωποι σε οίκους ευγηρίας , σε ιδρύματα και πολλές άλλες συγκινητικές ιστορίες με τον άνθρωπο να μοιάζει τόσο αδύναμος μπροστά στον καιρικό αυτό εφιάλτη.
Τα νοσοκομεία της χώρας θύμιζαν συνθήκες εν καιρώ πολέμου και οι γιατροί τους έδωσαν τιτάνιες μάχες για να περιθάλψουν τον κόσμο που κατασκήνωνε και διανυκτέρευε έξω από τα μεγάλα νοσοκομεία προκειμένου να σωθεί. Την κατάσταση επέτεινε το γεγονός ότι για αρκετές ώρες και σε πολλές περιοχές κοβόταν το ρεύμα αλλά και το νερό.
Ο αριθμός των νεκρών αποτέλεσε αντικείμενο διαμάχης μεταξύ της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης, οι οποίοι σύμφωνα με το ΠΑΣΟΚ ήταν 1300 εκ των οποίων οι 1115 στην Αθήνα ενώ σύμφωνα με την Νέα Δημοκρατία, η οποία κατηγόρησε την Κυβέρνηση ως υπαίτια των γεγονότων και ότι προσπαθούσε να υποβαθμίσει σκόπιμα τις φρικτές συνέπειες του καύσωνα , ο αριθμός ήταν πολύ μεγαλύτερος.
Ανεξαρτήτως όμως της πολιτικής διαμάχης , ο αριθμός πράγματι όπως όλα δείχνουν ήταν μεγαλύτερος σε συνδυασμό με το ότι τα στοιχεία της επαρχίας ήταν ελλιπή. Εκτιμάται , ότι τα πραγματικά θύματα του καύσωνα έφτασαν ή και ξεπέρασαν τους δύο χιλιάδες νεκρούς ανά την επικράτεια.
