Τα θερινά σινεμά
Η μοναδική φωτογραφία της πλατείας και της σκηνής του θερινού θεάτρου Τσόχα, έργο του Paul Ziller, έτος κατασκευής: 1884, όταν πια είχε μετατραπεί σε "Κινηματογράφος ΑΕΛΛΩ".
Αριστερά και δεξιά της οθόνης υπήρχαν αγάλματα φυσικού μεγέθους με άρπα. Σύμφωνα με περιγραφή του Δημοσθένη Μπουκή.
Όπως αφηγείται ο Πειραιώτης αρχιτέκτονας-σκηνοθέτης Δημήτρης Βλάσσης, γιος του αξέχαστου δημοσιογράφου Θεόδωρου Βλάσση, στη 10ετία του 50, το θέατρο Αελλώ, έργο του Τσίλλερ έχει μετατραπεί σε θερινό κινηματογράφο. Ενώ παίζεται μια Ελληνική ταινία αρχίζει να βρέχει. Ο υπεύθυνος του κινηματογράφου για να μη δώσει πίσω τα χρήματα των εισιτηρίων, προτείνει στους θεατές να μεταφερθούν πίσω από την οθόνη στο στεγασμένο χώρο της σκηνής του παλιού θεάτρου και μα παρακολουθήσουν την ταινία ανάποδα. Την ιστορία έχει βιώσει ο ίδιος, και με βάση αυτήν έγραψε και παρουσίασε το 2013 τη μουσική φαντασία «ΛΟΝΤΡΑ ΠΑΡΙΣΙ ΝΙΟΥ ΓΙΟΡΚ. ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ».
Ο θερινός Φοίβος χτίστηκε το 1937, στο ελεύθερο χώρο πίσω από το παντοπωλείο των αδελφών Κώστα και Παντελή Παπάζογλου στην πλατεία Περιστερίου. Δίπλα στον θερινό, το 1953, χτίστηκε ο χειμερινός που υπάρχει και σήμερα.
Στο βιβλίο «Το Περιστέρι στην Αντίσταση 1941-1944 του Νίκου Σφακιανάκη υπάρχει αναφορά στο παρακάτω περιστατικό
Στις 12 Αυγούστου 1944 το βράδυ μια ομάδα του ΕΛΑΣ μπαίνει στον κινηματογράφο, σταματά την προβολή και βγάζει χωνί. Μια Γερμανική περίπολος που βρέθηκε κοντά έτρεψε προς τα κει. Ανταμώθηκε με τους Ελασίτες και αντάλλαξαν πυροβολισμούς αλλά χωρίς θύματα. Το ίδιο βράδυ οι Γερμανοί συλλαμβάνουν ένα αγωνιστή ονόματι Βασίλη (δεν έχει σωθεί το επίθετο) και τον κρατούν στο αστυνομικό τμήμα. Την επόμενη μέρα ένα αυτοκίνητο με τσολιάδες φέρνει τον Βασίλη μπροστά στον «Φοίβο» και τον εκτελεί.
Ο «Φοίβος» της περίοδο των Δεκεμβριανών χρησιμοποιήθηκε σαν προσωρινό κέντρο κράτησης της ΟΠΛΑ.
Ιστορικός θερινός κινηματογράφος της Αγίας Παρασκευής.
Λειτούργησε για πρώτη φορά το 1923. Το 1990 ξεκίνησε ένας πολύχρονος αγώνας για να μην καταστραφεί και χτιστεί στη θέση του εμπορικό κέντρο. Ο αγώνας δικαιώθηκε το 1997, όταν με απόφαση του ΠΕΧΩΔΕ κηρύχθηκε διατηρητέος.
Φωτογραφία του 1956 από τον φωτογράφο Τσακιριάν Μπέρτς.
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Εν Αγία Παρασκευή" τεύχος 2, Σεπτέμβριος-Οκτώβριος 1997
