top of page

Όταν ο άνθρωπος εχει ψυχή και μεράκι 

ΚΟΥΜΟΣ στις Καλύβες Χανιων

"Χαβαλεδάκης Γιώργος το όνομά μου
ότι θωρείτε επαέ είναι δημιούργημά μου
Ρωτάτε αν είμαι ωραίος;
Όχι, μα έχω αγαπήσει
Ρωτάτε είμαι νέος;
Όχι, αλλά έχω ζήσει
Ρωτάτε αν είμαι αθάνατος ;
Όχι αλλά έχω δημιουργήσει
Σε τούτη την πέτρα από μαδάρα κρητική
έχω καταθέσει
κομμάτια από ψυχή
Κοιτάξτε και θαυμάστε της πέτρας τη μαγεία
μην αγγίζετε παράκληση θερμή
φωνάζει μέσ΄ απ΄ την πέτρα η ψυχή
μη με λαβώνετε αθάνατη να μείνει πέτρα και ψυχή"

 

 

Η στιγμή της άφιξής μας στο παραδοσιακό κτίριο του Κούμου.

Στην είσοδο του πανέμορφου αυτού χώρου (δεξιά) υπάρχει η εκκλησία της Αγίας Λυδίας, φτιαγμένη ολόκληρη από ακατέργαστη κρητική μαδάρα, που τόσο άφθονη βρίσκεται στα άγρια βουνά μας.
Η μαδάρα κυριαρχεί παντού επιβλητική. Πέτρινα καθίσματα, τραπέζια, κάγκελα αλλά και ζώα υπάρχουν παντού.

Το πέτρινο συντριβάνι απ΄ όπου μέσα από τις πέτρες αναβλύζει πεντακάθαρο νερό. Ψηλά σαν "πολύφωτο" μια ρίζα ελιάς αγκαλιάζει το χώρο χαρίζοντάς του μια ανεπανάληπτη ομορφιά.

Παντού πετρόχτιστα οικοδομήματα που μέσα τους φιλοξενούν σκεύη και εργαλεία μιας άλλης εποχής.Η σκέψη μας, γύρισε πολλούς αιώνες πριν, στα χρόνια που ο εφευρετικός αλλά πρωτόγονος άνθρωπος έκανε τα πρώτα του βήματα προς τον πολιτισμό.

Είπαμε μεράκι και σε εκείνη την διαδρομή συναντάς πολλούς τέτοιους ανθρώπους.

Κατεβαίνεις χαμηλά στις Καλύβες που βρίσκονται στην έξοδο του κόλπου της Σούδας έχει παράκαμψη από την Εθνική και μετά ρωτώντας πας στην πόλη. Εκεί μέσα στους ελαιώνες μάζεψε την ψυχή του όπως λέει με πέτρες αλλόκοτες και τεράστιες και έφτιαξε μία ταβέρνα, κτίρια, σπηλιές, δώματα όλα πέτρινα τι να σας πω το βασίλειο της πέτρας και η άγρια ομορφία της γύρω σου παντού κανένα σημείο χωρίς πέτρα και κανένα σημείο χωρίς να αφήνει την αίσθηση του ανθρώπου που δέθηκε μαζί της και την έκανε να μιλάει στα χέρια του.

Κρήτη και πέτρα


Από το 1990 ξεκίνησα να δημιουργώ στο χωριό μου, τις Καλύβες Αποκορώνου, με πρώτη ύλη την ...πέτρα. Πέτρα Μαδάρας, ψημένη στον καυτό ήλιο το καλοκαίρι και σκεπασμένη με χιόνι το χειμώνα. Η Φύση υπομονετικά, αδιάκοπα τις λάξευε και έδωσε σχήματα και μορφές. Κάθε πέτρα είναι διαλεγμένη, μια μια. Άλλες μικρές, μιας παλάμης μέγεθος κι άλλες που ξεπερνούν τα 3 μέτρα. Η μια πέτρα συντροφεύει με την άλλη και δημιουργούν. Όταν συντροφέψουν πολλές στα όρη τότε γίνονται η προστασία του βοσκού, ο χώρος τυροκόμισης και αποθήκευσης,



ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΒΑΛΕΔΑΚΗΣ

bottom of page